58A. Tak
pemakaian Bahagian XII.
Bahagian ini tidak terpakai kepada mana-mana terma
atau syarat perkhidmatan yang diperuntukkan dalam mana-mana perjanjian kolektif
yang telah dimasuki sebelum mula berkuatkuasa Bahagian ini dan diambil tahu
oleh Mahkamah Perusahaan atau dalam mana- mana award yang dibuat oleh Mahkamah
Perusahaan semasa perjanjian kolektifatau award masih berkuatkuasa.
59. Hari
rehat
(1) Setiap pekerja hendaklah dibenarkan dalam
setiap minggu satu hari rehat sehari penuh sebagaimana yang ditetapkan dari
semasa ke semasa oleh majikan, dan sekiranya pekerja dibenarkan lebih daripada
satu hari rehat dalam satu minggu maka hari rehat yang terakhir daripada
hari-hari rehat tersebut hendaklah menjadi hari rehat bagi maksud-maksud
Bahagian ini:
Dengan syarat bahawa subseksyen ini hendaklah tidak
terpakai dalam tempoh pekeija itu sedang cuti bersalin sebagaimana yang
dipemntukkan di bawah seksyen 37 atau sedang cuti sakit sebagaimana yang
diperuntukkan di bawah seksyen 60p, atau dalam tempoh ketidakupayaan sementara
di bawah Akta Pampasan Pekerja 1952, atau di bawah Akta Keselamatan Sosial
Pekerja 1969.
(IA) Walaupun subseksyen (1) dan tafsiran perkataan
“hari” dalam seksyen 2(1), dalam hal seorang pekerja yang terlibat dalam kerja
syif mana-mana tempoh berterusan yang tidak kurang dari tiga puluh jam
hendaklah merupakan satu hari rehat.
(IB) Walau apa pun peruntukan subseksyen (1), Ketua
Pengarah, atas permohonan bertulis oleh majikan dan tertakluk kepada apa-apa
syarat yang difikirkannya patut dikenakan, boleh membenarkan majikan itu
memberikan hari rehat bagi setiap minggu pada mana- mana hari dalam bulan di
mana hari-hari rehat itu termasuk dan hari yang diberikan sedemikian hendaklah
disifatkan sebagai hari rehat pekerja bagi maksud-maksud seksyen ini.
(2) Majikan hendaklah menyediakan sebuah jadual
sebelum permulaan bulan di manajatuhnya hari-hari rehat bagi memberitahu
pekerja itu hari-hari yang ditetapkan sebagai hari-hari rehat pekerja di
dalamnya, dan sekiranya hari yang sama dalam setiap minggu telah ditetapkan
sebagai hari rehat bagi semua pekerja di tempat pekerjaan itu, majikan
bolehlah, sebagai ganti kepada penyediaan suatu jadual, mempamerkan suatu notis
di tempat yang boleh dilihat di tempat pekerjaan itu memberitahu pekerja hari
rehat tetap yang ditetapkan sedemikian.
(3) Setiap jadual tersebut dan setiap butiran yang
dicatatkan di dalamnya hendaklah disimpan dan hendaklah dibenarkan untuk
pemeriksaan bagi suatu tempoh tidak melebihi enam tahun daripada hari terakhir
bulan di mana jadual itu disediakan atau disebabkan supaya disediakan.
(4) Mana-mana majikan yang melanggar mana-mana
peruntukan seksyen ini adalah melakukan suatu kesalahan.
60. Kerja
pada hari rehat.
(1) Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan dalam
seksyen 60A
(2), tiada pekerja yang boleh dipaksa bekerja pada
sesuatu hari rehat melainkan ia terlibat dalam kerja yang dengan sebab jenisnya
memerlukan supaya dijalankan secara berterusan atau bersam-bungan oleh dua atau
lebih syif:
Dengan syarat bahawa sekiranya timbul apa-apa
pertikaian Ketua Pengarah hendaklah mempunyai kuasa untuk menentukan sama ada
atau tidak seseorang pekerja terlibat dalam kerja yang dengan sebab jenisnya
memerlukannya dijalankan secara berterusan atau bersambungan oleh dua atau
lebih syif.
(2) (Ditinggalkan).
(3)(a) Dalam hal seorang pekerja yang diambil
bekerja atas kadar upah mengikut harian, setiap jam atau lain-lain kadar yang
serupa yang bekerja pada satu hari rehat, ia hendaklah dibayar untuk mana-mana
tempoh kerja: (i) yang tidak melebihi setengah masa-masa kerjanya yang biasa,
satu hari upah pada kadar upah biasa; atau
(ii) yang melebihi lebih daripada setengah tetapi
tidak melebihi tempoh masa kerjanya yang normal, dua hari upah pada kadar upah
biasa.
(b) Dalam hal seorang pekerja yang diambil bekerja
atas kadar upah bulanan yang bekerja pada satu hari rehat, ia hendaklah dibayar
untuk mana-mana tempoh kerja:
(i) yang tidak melebihi setengah tempoh masa
kerjanya yang normal, upah yang sama dengan setengah kadar upah biasa bagi
kerja yang dilakukan pada hari tersebut; atau
(ii) yang lebih daripada setengah tetapi tidak
melebihi tempoh masa kerjanya yang biasa, satu hari upah pada kadar upah yang
biasa bagi kerja yang dilakukan pada hari tersebut.
(c) Bagi mana-mana kerja yang dilakukan yang
melebihi tempoh masa kerja yang normal pada satu hari rehat oleh seseorang
pekerja yang dinyatakan dalam perenggan (a) atau (&), ia hendaklah dibayar
pada kadar yang tidak kurang daripada dua kali ganda kadar upahnya mengikutjam.
(d) Dalam hal seorang pekerja yang diambil bekerja
atas kadar ikut kerja yang bekerja pada satu hari rehat, ia hendaklah dibayar
dua kali ganda kadar upah biasanya bagi satu kerja.
60A. Waktu
kerja.
(1) Kecuali sebagaimana yang diperuntukkan kemudian
daripada ini, seseorang pekerja tidak boleh dikehendaki di bawah kontrak
perkhidmatannya bekerja:
(a) lebih daripada lima jam berturut-turut tanpa
tempoh kelapangan tidak kurang daripada jangka masa tiga puluh minit;
(b) lebih daripada lapanjam dalam satu hari; (c)
melebihi tempoh masa sepuluhjam dalam satu hari; (d) lebih daripada empat puluh
lapan jam dalam satu minggu:
Dengan syarat bahawa:
(i) bagi maksud subseksyen (l)(a) apa-apa gangguan
yang kurang daripada tiga puluh minit dalam tempoh lima jam berturut-turut
tidaklah memutuskan keberterusan tempoh limajam berturut-turut itu;
(ii) seseorang pekerja yang terlibat dalam kerja
yang mesti dijalankan berterusan dan yang memerlukan perhatiannya yang
terus-menerus boleh dikehendaki bekerja selama lapan jam berturut-turut
termasuk tempoh atau tempoh-tempoh yang tidak kurang dari empat puluh lima
minit kesemuanya di mana dalam tempoh itu ia mempunyai kesempatan untuk makan;
dan
(iii) sekiranya, melalui perjanjian di bawah
kontrak perkhidmatan di antara pekerja dan majikan, bilangan jam kerja pada
sehari atau lebih dalam seminggu kurang daripada lapan jam bolehlah dilampaui
pada hari-hari yang masih tinggal dalam minggu itu, tetapi tiada pekerja boleh
dikehendaki bekerja lebih dari sembilan jam dalam satu hari atau empat puluh
lapan jam dalam satu minggu.
(IA) Ketua Pengarah boleh, atas permohonan bertulis
seorang majikan, memberi kebenaran kepada majikan itu untuk memasuki suatu kontrak
perkhidmatan dengan mana-mana satu atau lebih daripada pekerja-pekerjanya, atau
dengan mana-mana kelas, kategori atau perihal pekerja-pekerjanya, memerlukan
pekerja atau pekerja-pekerja, atau kelas, kategori atau perihal
pekerja-pekerja, mengikut mana yang berkenaan, untuk bekerja lebih masa dari
had waktu bekerja yang ditetapkan di bawah subseksyen-subseksyen (l)(a), (b),
(c) dan (d) tetapi tertakluk kepada syarat-syarat tertentu, jika ada,
sebagaimana Ketua Pengarah boleh sifatkan patut untuk mengenakan, jika ia
berpuas hati bahawa ada keadaan-keadaan khas berhubung dengan perniagaan atau
akujanji majikan yang menyebabkan perlu atau bermanfaat untuk memberi kebenaran
tersebut:
Dengan syarat bahawa Ketua Pengarah boleh pada
bila-bila masa membatalkan kelulusan yang diberi di bawah subseksyen ini jika
ia ada sebab untuk mempercayai bahawa adalah bermanfaat untuk berbuat demikian.
(1e) Mana-mana orang yang tidak puas hati dengan
apa-apa keputusan Ketua Pengarah di bawah subseksyen (IA) boleh, dalam tempoh
tiga puluh hari keputusan tersebut disampaikan kepadanya, merayu secara
bertulis terhadapnya kepada Menteri.
(1c) Apabila suatu rayuan dibuat kepadanya di bawah
subseksyen (IB) Menteri boleh membuat keputusan atau perintah tertentu di
atasnya sebagaimana nampaknya adil, dan keputusan atau perintah tersebut adalah
muktamad.
(2) Seorang pekerja bolehlah dikehendaki oleh
majikannya supaya melebihi had masa yang ditetapkan dalam subseksyen (1) dan
bekerja pada suatu hari rehat, dalam hal—
(a) kemalangan, sebenar atau diancam, dalam atau
berkaitan dengan tempat kerjanya;
(b) kerja, perlaksanaannya adalah perlu kepada
kehidupan masyarakat;
(c) kerja yang perlu bagi pertahanan atau
keselamatan Malay- sia;
(d) kerja segera yang hams dilakukan ke atas jentera
atau loji;
(e) suatu gangguan keija yang tidak mungkin dapat
ditelah;
atau
(f) kerja yang harus dilakukan oleh pekerja-pekerja
dalam mana-mana kegiatan perusahaan yang perlu kepada ekonomi Malaysia atau
mana-mana perkhidmatan perlu sebagaimana yang ditakrifkan dalam Akta
Perhubungan Perusahaan 1967:
Dengan syarat bahawa Ketua Pengarah hendaklah
mempunyai kuasa untuk menyiasat dan memutuskan sama ada atau tidak majikan
boleh memanggil pekerja untuk bekerja dalam keadaan- keadaan yang dinyatakan
dalam perenggan-perenggan (a) hingga (f).
(3)(a) Bagi mana-mana kerja lebih masa yang
dijalankan melebihi masa kerja yang normal, pekerja hendaklah dibayar pada
kadar tidak kurang daripada satu setengah kali ganda kadar upahnya mengikut jam
tanpa mengira asas penetapan kadar upahnya.
(b) Dalam seksyen ini “lebih masa” ertinya bilangan
jam kerja yang dibuat melebihi masa kerja yang normal sehari:
Dengan syarat bahawa jika mana-mana kerja
dijalankan selepas tempoh masa sepuluh jam, maka kesemua tempoh bermula dari
waktu tempoh masa tersebut berakhir sehingga ke masa pekerja berhenti kerja
bagi hari itu hendak disifatkan sebagai lebih masa.
(c) Bagi maksud-maksud seksyen ini, seksyen 60,
seksyen 60D (3)(a) dan seksyen 60i, “waktu kerja normal” ertinya bilangan jam
kerja yang dipersetujui di antara majikan dan pekerja dalam kontrak
perkhidmatan sebagai waktu-waktu kerja yang biasa dalam sehari dan waktu-waktu
kerja tersebut hendaklah tidak melebihi had-had yang ditetapkan dalam
subseksyen (1).
(4)(a) Tiada majikan boleh menghendaki atau
membenarkan pekerja supaya bekerja lebih masa melebihi had tersebut se-
bagaimana yang ditetapkan oleh Menteri dari semasa ke semasa melalui
peraturan-peraturan yang dibuat di bawah Akta ini, dan peraturan-peraturan yang
dibuat sedemikian bolehlah memper- untukkan had-had yang berlainan bagi
golongan-golongan, kategori- kategori atau perihal-perihal pekeija yang
berbeza, dan peraturan- peraturan itu bolehlah juga memperuntukkan bagi
golongan- golongan, kategori-kategori atau perihal pekerja-pekerja sebagai-
mana yang ditetapkan supaya dikecualikan daripada pemakaiannya:
Dengan syarat bahawa mana-mana kerja yang dibuat
pada suatu hari rehat, atau mana-mana hari kelepasan yang diwartakan yang
dirujukkan dalam seksyen 60D (1), atau pada mana-mana hari kelepasan berbayar
yang digantikan kepadanya di bawah seksyen 60D, hendaklah tidak ditafsirkan
sebagai kerja lebih masa bagi maksud-maksud subseksyen im:
Dan dengan syarat selanjutnya bahawa Ketua Pengarah
boleh, atas permohonan dibuat kepadanya secara bertulis oleh majikan atau
pekerja atau kumpulan pekerja, membenarkan mana-mana pekerja yang tertentu,
atau mana-mana kumpulan, golongan atau perihal pekerja, atau mana-mana
kumpulan, golongan, kategori atau perihal pekerja dalam mana-mana perusahaan,
kegiatan atau pertubuhan tertentu supaya bekerja lebih masa melebihi had waktu
yang ditetapkan itu, tertakluk kepada syarat-syarat tertentu, jika ada,
sebagaimana yang ia fikir sesuai untuk mengenakan.
(aa) Mana-mana orang yang tidak puas hati dengan
mana-mana keputusan Ketua Pengarah yang dibuat di bawah perenggan (a) bolehlah,
dalam masa tiga puluh hari keputusan tersebut diberitahu kepadanya, merayu
secara bertulis daripadanya kepada Menteri.
(ab) Dalam memutuskan apa-apa rayuan yang dibuat
kepadanya di bawah perenggan (aa), Menteri bolehlah membuat keputusan tertentu
atau perintah ke atasnya sebagaimana yang adil dan keputusan tersebut hendaklah
muktamad.
(b) Bagi maksud-maksud menghadkan lebih masa di
bawah subseksyen ini “lebih masa” hendaklah mempunyai makna yang diberikan kepadanya
dalam subseksyen (3)(b).
(5) (Ditinggalkan).
(6) Menteri bolehlah membuat peraturan-peraturan
bagi maksud- maksud mengira bayaran yang perlu dibayar bagi kerja lebih masa
kepada pekerja yang diambil bekerja atas kadar ikut kerja.
(7) Kecuali dalam keadaan-keadaan yang dinyatakan
dalam subseksyen (2)(a), (b) (c), (d} dan (e) tiada majikan boleh memerlukan
mana-mana pekerja di bawah apa-apa keadaan kepada bekerja lebih daripada dua
belasjam dalam mana-mana satu hari.
(8) Seksyen ini tidak terpakai kepada
pekerja-pekerja yang terlibat dalam kerja yang oleh sebab jenisnya melibatkan
pekerjaan yang tidak aktif atau pekerjaan menunggu untuk waktu-waktu yang lama.
(9) Bagi maksud-maksud Bahagian ini “waktu-waktu
kerja” ertinya jangka masa di mana pekerja berada di bawah kegunaan majikan dan
ia tidak bebas untuk menggunakan masanya dan pergerakannya sendiri.
60B. Tugas
kerja.
Tiada apa-apa yang terkandung dalam Bahagian ini
boleh menghalang mana-mana majikan daripada membuat persetujuan dengan
mana-mana pekerja bahawa upah-upah pekerja tersebut akan dibayar pada kadar
yang dipersetujui mengikut tugas, iaitu jumlah kerja yang tertentu yang akan
dilakukan dan bukan mengikut hari atau keija.
60c. Kerja
syif.
(1) Walau apa pun seksyen 60A (1)(b) (c) dan (d)
tetapi tertakluk kepada subseksyen (1)(a) di dalamnya, seseorang pekerja yang
teriibat di bawah kontrak perkhidmatan dalam kerja syif bolehlah dikehendaki
oleh majikannya supaya bekerja lebih daripada lapan jam dalam mana-mana satu
hari atau lebih daripada empat puluh lapanjam dalam mana-mana satu minggu
tetapi purata bilanganjam bekerja dalam mana-mana tempoh, atau apa-apa tempoh
melebihi tiga minggu sebagaimana yang diluluskan oleh Ketua Pengarah, hendaklah
tidak melebihi empat puluh lapanjam seminggu.
(1A) Kelulusan Ketua Pengarah dalam subseksyen (1)
boleh diberi jika Ketua Pengarah berpuas hati bahawa terdapat hal keadaan khas
mengenai perniagaan atau urusan majikan yang menjadikannya periu atau
suaimanfaat baginya untuk memberikan kebenaran itu tertakluk kepada
syarat-syarat tertentu sebagaimana yang difikirkannya patut dikenakan.
( 1B) Ketua Pengarah boleh membatalkan kelulusan
yang diberi di bawah subseksyen (1A) pada bila-bila masa jika dia mempunyai
sebab untuk mempercayai bahawa adalah suaimanfaat untuk berbuat demikian.
(2) Kecuali dalam keadaan-keadaan yang ditetapkan
dalam seksyen 60A(2)(a), (b), (c), (d) dan (e), tiada majikan boleh memerlukan
mana-mana pekerja yang diambil kerja di bawah kontrak perkhidmatan dalam kerja
syif boleh bekerja lebih daripada dua belas jam dalam mana-mana satu hari.
(3) {Ditinggalkan}.
60D. Hari
kelepasan.
(1) Setiap pekerja hendaklah berhak mendapat hari
kelepasan berbayar pada kadar upah biasanya pada hari-hari berikut dalam
mana-mana tahun kalendar:
(a) pada sebelas hari kelepasan am yang diwartakan,
empat daripadanya hendaklah-
(i) Hari Kebangsaan;
(ii) Hari Keputeraan Yang di-Pertuan Agong;
(iii) Hari Keputeraan Raja-raja atau Yang di-Pertua
Negeri, mengikut mana yang berkenaan, bagi Negeri di mana pekerja
keseluruhannya atau sebahagian besamya bekerja di bawah kontrak
perkhidmatannya, atau Hari Wilayah Persekutuan, jika pekerja keselumhannya atau
sebahagian besamya bekerja di Wilayah Persekutuan; dan
(iv) Hari Pekerja:
(v) Hari Malaysia
(b) pada mana-mana hari yang diumumkan sebagai hari
kelepasan am di bawah seksyen 8 Akta Hari Kelepasan Am 1951:
Dengan syarat bahawa jika mana-mana hari kelepasan
am yang dirujuk di perenggan-perenggan (a) dan (b) jatuh pada hari rehat maka
hari bekerja berikut selepas sahaja hari rehat tersebut hendaklah menjadi hari
kelepasan berbayar sebagai ganti untuk hari kelepasan am tersebut.
(IA) Majikan hendaklah mempamerkan dengan ketara di
tempat pekerjaan sebelum bermulanya setiap tahun kalendar suatu notis
menyatakan enam hari kelepasan yang diwartakan yang
masih berbaki yang sebagaimana yang dipemntukkan dalam subseksyen
(1) (a) mana pekerja-pekerjanya berhak mendapat
hari kelepasan berbayar di bawah subseksyen (1) (a):
Dengan syarat bahawa secara perjanjian di antara
majikan dan pekerja mana-mana hari atau hari-hari bolehlah digantikan bagi satu
atau lebih daripada baki enam hari kelepasan yang diwartakan sebagaimana yang
diperuntukkan dalam subseksyen (1) (a):
Dan dengan syarat selanjutnya bahawa majikan boleh
memberikan pekerja mana-mana hari lain sebagai hari kelepasan berbayar sebagai
ganti untuk mana-mana hari kelepasan yang dirujuk di dalam subseksyen (1) (b).
(1B) Sekiranya mana-mana hari kelepasan am itu atau
mana- mana hari lain yang digantikan kepadanya sebagaimana yang diperuntukkan
dalam subseksyen (1) atau (1A) jatuh dalam tempoh di mana pekerja sedang dalam
cuti sakit atau cuti tahunan yang mana pekerja itu berhak di bawah Akta ini,
atau jatuh dalam jangka masa tempoh ketidakupayaan sementara di bawah Akta
Pampasan Pekerja 1952 atau di bawah Akta Keselamatan Sosial Pekerja 1969,
majikan hendaklah memberikan hari yang lain sebagai hari kelepasan berbayar
sebagai ganti bagi hari kelepasan am atau hari yang digantikan itu.
(2) Mana-mana pekerja yang tidak hadir kerja pada
hari kerja sebelum atau selepas hari kelepasan am atau dua atau lebih hari-hari
kelepasan am berturut-turut atau mana-mana hari atau hari-hari yang digantikan
kepadanya di bawah seksyen ini tanpa kebenaran terdahulu daripada majikannya
adalah tidak berhak mendapat apa- apa bayaran hari kelepasan untuk hari
kelepasan tersebut atau hari- hari kelepasan terturut-turut melainkan ia
mempunyai alasan munasabah bagi ketidakhadiran itu.
(2A) Seseorang pekerja yang dibayar pada kadar upah
bulanan hendaklah dianggap sebagai telah menerima bayaran hari kelepasannya
jika ia menerima daripada majikannya upah-upah bulanannya, tanpa potongan
(selain daripada sebagaimana yang diperuntukkan di bawah subseksyen (2))
berkaitan dengan hari kelepasan, bagi bulan di mana hari kelepasan itu jatuh.
(3) (a) Walau apa pun subseksyen (1), (1A) dan (1B)
mana-mana pekerja boleh dikehendaki oleh majikannya bekerja pada mana- mana
hari kelepasan berbayar yang ia berhak di bawah subseksyen tersebut dan dalam
keadaan tersebut ia hendaklah, sebagai tambahan kepada bayaran hari kelepasan
yang ia berhak mendapat bagi hari tersebut:
(i) dalam hal pekerja yang diambil bekerja secara
bulanan, mingguan, harian, jam atau lain-lain kadar bayaran yang sempa dibayar
dua hari upah pada kadar biasa; atau
(ii) dalam hal pekerja yang diambil bekerja atas
kadar ikut kerja, dibayar dua kali ganda kadar biasa bagi satu kerja, tidak
kira bahawa tempoh kerja yang dilakukan itu pada hari itu kurang daripada
waktu-waktu kerja yang normal.
(aa) Bagi mana-mana kerja lebih masa yang dilakukan
oleh pekerja yang dirujukkan dalam perenggan (a)(i) yang melebihi waktu-waktu
kerja yang normal pada hari kelepasan berbayar pekerja hendaklah dibayar pada
kadar yang tidak kurang daripada tiga kali ganda kadar upah ikutjam.
(aaa) Bagi mana-mana kerja lebih masa yang
dilakukan oleh pekerja yang dirujukkan dalam perenggan (a)(ii) yang melebihi
waktu-waktu kerja yang normal pada mana-mana hari kelepasan, pekerja hendaklah
dibayar tidak kurang daripada tiga kali ganda kadar biasa bagi satu kerja.
(b) Seseorang pekerja yang bekerja pada hari
kelepasan hendaklah berhak mendapat elaun perjalanan bagi hari itu jika kena
dibayar kepadanya di bawah syarat perjanjiannya dengan majikannya tetapi
pekerja tersebut tidak berhak di bawah subseksyen ini untuk menerima kadar
tambahan mana-mana elaun perumahan atau elaun makanan.
(4) Bagi maksud-maksud seksyen ini jika mana-mana
hari kelepasan tersebut jatuh pada setengah hari kerja, maka kadar upah biasa
yang kena dibayar hendaklah kadar upah hari bekerja penuh.
60E. Cuti
tahunan.
(1) Seseorang pekerja hendaklah berhak mendapat
cuti tahunan berbayar:
(a) lapan hari bagi setiap dua belas bulan
perkhidmatan berterusan dengan majikan yang sama jika ia telah bekerja dengan majikan
itu bagi tempoh kurang dari dua tahun;
(b) dua belas hari bagi setiap dua belas bulan
perkhidmatan berterusan dengan majikan yang sama jika ia telah bekerja dengan
majikan itu bagi tempoh dua tahun atau lebih tetapi kurang dari lima tahun; dan
(c) enam belas hari bagi setiap dua belas bulan
perkhid- matan berterusan dengan majikan yang sama jika ia telah bekerja dengan
majikan itu bagi tempoh lima tahun atau lebih, dan jika ia tidak cukup dua
belas bulan perkhidmatan berterusan dengan majikan yang sama sepanjang tahun
yang mana kontrak perkhidmatannya tamat, haknya untuk mendapat cuti tahunan
berbayar hendaklah mengikut nisbah langsung dengan bilangan bulan perkhidmatan
yang dicukupkan:
Dengan syarat bahawa mana-mana pecahan dari satu
hari cuti tahunan yang dikira sedemikian yang kurang dari setengah daripada
satu hari hendaklah diabaikan, dan sekiranya pecahan daripada satu hari ialah
setengah atau lebih ia hendaklah dianggap sebagai satu hari:
Dan dengan syarat selanjutnya bahawa sekiranya
pekerja tidak hadir daripada kerja tanpa kebenaran majikannya dan tanpa alasan
munasabah bagi lebih daripada sepuluh peratus daripada hari kerja sepanjang dua
belas bulan perkhidmatan berterusan berkaitan dengan mana haknya untuk mendapat
cuti tersebut terakru ia tidak berhak mendapat cuti tersebut.
(1A) Cuti tahunan berbayar yang pekerja itu berhak
di bawah subseksyen (1) hendaklah menjadi tambahan kepada hari-hari rehat dan
hari-hari kelepasan berbayar.
(1B) Sekiranya seseorang pekerja yang sedang dalam
cuti tahunan berbayar menjadi berhak mendapat cuti sakit atau cuti bersalin
semasa dalam cuti tahunan itu, pekerja itu hendaklah diberikan cuti sakit atau
cuti bersalin, mengikut mana yang berkenaan, dan cuti tahunan itu hendaklah
dianggap sebagai tidak diambil bagi hari-hari di mana cuti sakit atau cuti
bersalin yang diberikan sedemikian.
(2) Majikan hendaklah memberikan dan pekerja
hendaklah mengambil cuti tersebut tidak lewat daripada dua belas bulan selepas
berakhir setiap dua belas bulan berterusan perkhidmatan dan mana- mana pekerja
yang gagal mengambil cuti tersebut pada akhir tempoh tersebut adalah dengan itu
hilang kelayakan terhadap cuti tersebut:
Dengan syarat bahawa seorang pekerja adalah berhak
kepada bayaran sebagai ganti cuti tahunan tertentu jika, atas permintaan
majikannya, dia bersetuju secara bertulis tidak mengambil mana- mana atau semua
cuti tahunan haknya.
(2A) Walau apa pun subseksyen (2) setelah penamatan
kontrak perkhidmatan pekerja, pekerja itu hendaklah berhak mendapat sebelum
penamatan itu berlaku, cuti tahunan berbayar yang boleh diambil dalam tahun
yang mana berlaku penamatan itu bagi dua belas bulan perkhidmatan sebelum tahun
di mana penamatan itu berlaku, dan, sebagai tambahan, cuti yang terakru bagi
bulan-bulan perkhidmatan yang dicukupi sepanjang tahun di mana penamatan itu
berlaku.
(3) Majikan hendaklah membayar pekerja kadar
upahnya yang biasa bagi setiap hari cuti tahunan berbayar, dan pekerja atas
kadar upah bulanan hendaklah dianggap sebagai telah menerima bayaran cuti
tahunan jika ia menerima upah bulanannya, tanpa potongan bagi cuti tahunan,
bagi bulan yang ia mengambil cuti tahunan itu.
(3A) Jika kontrak perkhidmatan telah ditamatkan
oleh mana- mana pihak sebelum pekerja mengambil cuti tahunan berbayar yang mana
ia berhak di bawah seksyen ini, majikan hendaklah membayar pekerja kadar upah
biasanya bagi setiap hari cuti tersebut:
Dengan syarat bahawa subseksyen ini tidak terpakai
sekiranya pekerja dipecat di bawah seksyen 14 (1) (a).
(3B) Sekiranya seseorang pekerja telah diberi cuti
tanpa gaji oleh I majikannya dalam masa mana-mana tempoh dua belas bulan dan
tempoh ketidakhadiran itu melebihi pada keselumhannya tiga puluh hari, maka
tempoh cuti itu hendaklah tidak diambil kira bagi maksud menghitung tempoh
perkhidmatannya dengan majikan itu di bawah seksyen ini.
(4) Menteri bolehlah, melalui pemberitahu dalam
Warta me- netapkan tempoh-tempoh bila dan menetapkan cara-cara di mana cuti
tahunan boleh diberikan kepada pekerja dalam jenis-jenis pekerjaan yang berbeza
atau golongan-golongan pemsahaan yang berbeza.
60F. Cuti
sakit.
(1) Seseorang pekerja hendaklah, selepas
pemeriksaan atas per- belanjaan majikan:
(a) oleh seorang pengamal pembatan berdaftar yang
dilantik dengan sempurna oleh majikan; atau
(b) jika tiada pengamal perubatan sedemikian
dilantik atau, jika berhubung kepada jenis atau keadaan-keadaan ke- sakitan,
perkhidmatan pengamal perubatan yang dilantik tidak boleh didapati dalam masa
atau jarak yang munasa- bah, oleh mana-mana pengamal perubatan berdaftar yang
lain atau oleh seorang pegawai perubatan, berhak mendapat cuti sakit berbayar;
(aa) sekiranya tidak perlu dihospitalisasi:
(i) empat belas hari kesemuanya setiap tahun
kalendar jika pekerja telah bekeija untuk kurang dari dua tahun;
(ii) lapan belas hari kesemuanya setiap tahun
kalendar jika pekerja telah bekerja untuk dua tahun atau lebih tetapi kurang
dari lima tahun;
(iii) dua puluh dua hari kesemuanya setiap tahun
kalendar jika pekerja telah bekerja untuk lima tahun atau lebih; atau
(bb) enam puluh hari kesemuanya setiap tahun
kalendar jika hospitalisasi adalah perlu, sebagaimana yang diperakui oleh
pengamal pembatan berdaftar atau pegawai pembatan tersebut:
Dengan syarat bahawa jumlah bilangan hari cuti
sakit berbayar dalam sesuatu tahun kalendar di mana seseorang pekerja berhak di
bawah seksyen ini tidak boleh melebihi enam puluh hari pada keselumhannya:
Dan dengan syarat selanjutnya bahawa jika seseorang
pekerja adalah disahkan oleh pengamal perubatan berdaftar atau pegawai perubatan
sebagai cukup sakit yang me- merlukan hospitalisasi tetapi tidak
dihospitalisasikan atas apa-apa sebab, pekerja itu hendaklah dianggap sebagai
dihospitalisasikan bagi maksud-maksud seksyen ini.
(IA) Seorang pekerja adalahjuga berhak kepada cuti
sakit yang dibayar di bawah perenggan-perenggan (aa) dan (bb) subseksyen (1)
selepas pemeriksaan oleh seorang doktor pergigian sebagaimana yang ditakrifkan
dalam Akta Pergigian 1971:
Dengan syarat bahawa hak bagi cuti sakit tersebut
hendaklah termasuk bilangan hari yang diperuntukkan di bawah perenggan-
perenggan (ad) dan (bb) subseksyen (1).
(2) Seseorang pekerja yang tidak hadir kerana cuti
sakit:
(d) yang tidak disahkan oleh pengamal perubatan
berdaftar atau pegawai perubatan sebagaimana yang diperuntukkan di bawah
subseksyen (1) atau seorang doktor pergigian sebagaimana yang diperuntukkan di
bawah subseksyen (lA);atau
(b) yang disahkan oleh pengamal perubatan berdaftar
atau pegawai perubatan atau doktor pergigian tersebut, tetapi tanpa memberitahu
atau tanpa cuba memberitahu majikannya darihal cuti sakit tersebut dalam masa
empat puluh lapanjam daripada cuti sakit itu bermula, hendaklah dianggap
sebagai tidak hadir kerja tanpa kebenaran majikannya dan tanpa alasan munasabah
bagi hari-hari yang ia tidak hadirkerja.
(3) Majikan hendaklah membayar kadar upah yang
biasa kepada pekerja bagi setiap hari cuti sakit tersebut, dan seseorang
pekerja atas kadar upah bulanan hendaklah dianggap telah menerima bayaran cuti
sakitnya jika ia menerima dari majikannya upah bulanannya, tanpa potongan bagi
hari-hari di mana ia mengambil cuti sakit, bagi bulan yang mana ia mengambil
cuti sakit tersebut.
(4) Tiada pekerja yang berhak untuk mendapat cuti
sakit berbayar bagi tempoh di mana pekerja berhak mendapat elaun bersalin di
bawah Bahagian IX, atau bagi mana-mana tempoh di mana ia menerima sebarang
pampasan bagi ketidakupayaan di bawah Akta Pampasan Pekerja 1952 atau bayaran
berkala kerana hilang upaya sementara di bawah Akta Keselamatan Sosial Pekerja
1969.
60G.
(Ditinggalkan).
60H.
(Ditinggalkan).
60i.
Tafsiran.
(1) Bagi tujuan-tujuan Bahagian ini dan Bahagian
IX:
(a) “kadar upah biasa” ertinya upah sebagaimana
yang ditakrifkan dalam seksyen 2, sama ada dikira mengikut bulan, minggu, hari,
jam atau kadar sebahagian, atau selainnya yang mana seorang pekerja adalah
berhak menerima di bawah syarat-syarat kontrak perkhidmatannya untuk waktu
bekerja biasa bagi sehari, tetapi tidak termasuk sebarang pembayaran yang
dibuat di bawah skim gaji galakan yang diluluskan atau apa-apa pembayaran untuk
kerja yang dilakukan pada hari rehat atau pada hari kelepasan am yang diwartakan
yang diberikan oleh maji- kan di bawah kontrak perkhidmatan atau mana-mana hari
yang digantikan bagi hari kelepasan am yang diwartakan; dan
(b) “kadar bayaran ikut jam” ertinya kadar bayaran
biasa dibahagi dengan waktu bekerja biasa.
(1A) Sekiranya seseorang pekerja bekerja pada kadar
upah bulanan, kadar upah biasa hendaklah dikira mengikut formula seperti
berikut:
kadar
upah bulanan
_______________
26
(1B) Sekiranya seseorang pekerja bekerja pada kadar
upah mingguan, kadar upah biasa hendaklah dikira mengikut formula seperti
berikut:
kadar
upah mingguan
__________________
6
(lc) Sekiranya seseorang pekerja bekerja pada kadar
upah harian atau mengikut kadar-kadar, kadar upah biasa hendaklah dikira dengan
membahagikan jumlah besar upah yang diperolehi oleh pekerja itu selama tempoh
upah dahulu (tidak termasuk apa-apa pembayaran yang dibuat di bawah sesuatu
skim gaji galakan yang diluluskan atau bagi kerja yang dilakukan pada mana-mana
hari rehat, mana-mana hari kelepasan am yang diwartakan yang diberi oleh
majikan di bawah kontrak perkhidmatan atau mana-mana hari yang digantikan bagi
hari kelepasan am yang diwartakan) dengan bilangan sebenar hari-hari pekerja
itu telah bekerja dalam masa tempoh gaji itu (tidak tennasuk mana-mana hari
rehat, mana-mana hari kelepasan am yang diwartakan atau mana-mana hari
kelepasan berbayar yang digantikan bagi hari kelepasan am yang diwartakan).
(1D) Bagi maksud-maksud bayaran bagi cuti sakit di
bawah seksyen 60p, pengiraan kadar upah biasa seseorang pekerja yang bekerja
pada kadar upah harian atau mengikut kadar-kadar di bawah subseksyen (1C)
hendaklah mengambil kira hanya upah pokok yang diterima oleh pekerja itu atau
kadar mengikut kadar dia dibayar bagi kerja yang dilakukan dalam sehari di
bawah kontrak perkhidmatan.
(2) Seseorang majikan boleh mengambil mana-mana
kaedah atau formula dalam subseksyen (1A), (1B) atau (1C) untuk mengira kadar
upah biasa seseorang pekerja; tetapi mana-mana kaedah atau for- mula lain yang
diambil tidaklah boleh mengakibatkan sesuatu kadar yang kurang daripada
mana-mana kadar yang diperuntukkan dalam subseksyen-subseksyen tersebut.
(3) Bagi tujuan seksyen ini, Ketua Pengarah boleh,
atas per mohonan dibuat kepadanya secara bertulis oleh majikan, meluluskan
secara bertulis sebarang skim bayaran insentif sebagai skim bayaran insentif
yang telah diluluskan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan